Volkorenkerk

Zangkoren zijn er altijd geweest, altijd zijn er mensen die het leuk vinden te zingen in een groep. Natuurlijk zijn er, behalve hoge en lage noten, ups en downs: een afnemende belangstelling, een groeiend enthousiasme, zorgen over de vergrijzing, te weinig belangstelling van de jeugd. Tijdperken van groei en bloei. En wij hebben hier Meindert Bosklopper. Hij is in staat heel Drachten te laten zingen. We zagen hem bezig in de werkplaats van Jan Ketelaar, en vorige week in de Zuiderkerk. Al piano spelend dirigeerde hij vier koren. Vroeger was het wel eens een probleem een aantrekkelijk repertoire te vinden, er waren de geijkte stukken, ook wel teksten in een Latijn dat niemand begreep, en men kreeg de zaal plat met het Slavenkoor. Tijden veranderen, en hoe! De Zuiderkerk was tjokvol, wat wil je, eerst die vier koren, plus een publiek dat voor zo ongeveer de helft bestond uit familie van koorleden. We mochten meezingen. En dan het repertoire. Alles kan tegenwoordig, van klassiek tot The Sound of Music, alsmede Elvis Presley. Kan dat zomaar ? Ja dat kan. Ook werden er teksten gedeclameerd, in het ABN en in on-ondertiteld Fries. Het proza ging over in muziek die erbij past. Het zijn de koren die vorm geven aan het enthousiasme van de dirigent.