PAKEPRAAT.2022.nieuwjaar

Daar zijn we alweer een maand in een nieuw jaar.  Beste wensen zullen u van alle kanten hebben bereikt ondanks de sombere berichten die ons om de oren vliegen.  Als we de nieuwsdiensten moeten geloven dan ziet het er de komende tijd nog niet zo florissant uit.

Dat ik desondanks niet in de put zit komt omdat ik oudejaarsdag in een nostalgische bui een Dag Ouwe DVD in de recorder zette. Vooral ook om  gedachten te wijden aan trouwe vriend Henk Hof die  vorig jaar 12 december op ruim 91 jarige leeftijd overleed. Die jarenlang met wijlen Akke Radsma het woonwagenpaar Oene en Jei vormde die de spil waren van de toenmalige Nieuwjaarsrevue van de Lawei. Het ontroerde me beiden op het scherm te zien.  Tja, het bleek dat zo’n veertig jaar geleden de toestand van ons land bijna net zo beroerd was als tegenwoordig.  Want Oene en Jei verschenen januari 1984 op het toneel met hun mini-draaiorgeltje en zongen:

Och meensen wat is et doch treurig , och meensen wat is et doch triest,

wat is iedereen sikkeneurig, doet net of hij alles verliest.

Want elkeneen mut sich bekrimpe, want elkeneen mut sunig an,

wil ieder en alles beskimpe, ’t is één grote zwijnepan !

Elk jammert, klaagt en zeurt mar door, zingt droevig met in ’t koor :

Snoeie, besunige, korte en mindere, dat snijdt jandorie gien hout !

Somber roept elkeneen dagelijks: et gaat fout !

En dan ging een slepend melodietje over in een opgewekt gezang :

Luuster nou es even naar een goeie raad die wij jimme geve, zomar hier op straat

laat de moed niet sakke, ’t leven gaat toch door,

laat je toch niet pakke, hou de kop der foor !

Oene en Jei gelove honderd persent dat iedereen an alles went,

wil even luustere, geacht medemens naar onze nieuwjaarswens :

Veel bezit is aardig, luxe reuze fijn maar je kan der zonder heel gelukkig zijn!

Goed gezond te blieven, frede in ’t gesin is ’t allerbelangriekst,  geeft et leven sin.

Hou alle ruzies uut et echtlike bed , leef opgewekt, handel korrekt,

en blieve wij dan wat gesond met mekaar  wordt et een goed Nieuwjaar!

Dat was, zoals gezegd, in 1984 en toen zijn we vanuit het dal de berg weer opgeklommen. Nu zijn we weer in het dal worstelende met de Corona pandemie. Nou en.

Klimmen we toch binnenkort weer omhoog!

Roel Oostra

r.oostra@chello.nl

1. voor de jeugdige  lezertjes:

Oene en Jei stonden met hun wagen op het woonwagenkamp in Dr.Compagnie en waren in de zeventiger en tachtiger jaren van de vorige eeuw begin januari altijd te vinden in de legendarische Nieuwjaarsrevue ‘Dag Ouwe’ van Ons Aller Lawei.