PAKEPRAAT.2021.oudejaarsavond

Het was oudejaarsavond en een straffe wind  gierde om het hemelse kantoorgebouw dat in de wolken verscholen stond, In een portaaltje hoorde je de ijzeren klink van de dikke eikenhouten deur piepen, de deur zwaaide open en vader Tijd stapte naar binnen. Hij zette zijn grote zandloper op het buro en bracht met de vingers van zijn rechterhand zijn grote witte baard weer wat in ’t model.
Kwart voor twaalf gaf zijn zandloper aan. Hij controleerde die tijd op een grote Friese staartklok en trok de klokgewichten op. Tevreden mompelde hij ‘Mooi, beide precies gelijk, kan er straks niks mis gaan’.
Als uit het niets klonk een stemmetje. ‘Vader Tijd, waarom hebt u hier twee klokken ?’
‘Ha, 22 , was je er al. Mooi op tijd. Tja, wat die klokken betreft zit het zo. Een twintigtal jaren geleden heb ik tijdens een wat wild nieuwjaarsfeest mijn zandloper laten vallen en zat tijdens de reparatie zonder  tijd.  Dat kan natuurlijk niet.  Dus toen heb ik voor de zekerheid  die Friese staartklok aangeschaft’. Mocht een oudejaarsdag mijn zandloper in reparatie zijn, dan blijf ik toch bij de tijd want zo’n Friese klok laat je nooit in de steek. Ja ja, niet alleen jij straks,  maar ook ik moet de kop er altijd bijhouden.
‘Zo u zegt vader Tijd, altijd maar weer komt het aan op die kop waar alles in moet’, klonk een krakerige stem. Door een zijdeur strompelde een oude man naar binnen.
‘Daar is Anno 21 ook, welkom, mooi op tijd je eindstreep gehaald !’
‘Gelukkig wel vader Tijd. Maar ik ben moe, ik ben totaal op. Mijn hoofd staat op barsten met  12 maanden gezeur van die kraai Corona rond mijn kop. En de laatste maanden kwam de nog valsere kraai Omikrow mij ook nog voor de voeten lopen. Ik ben op. Nu en dan wist ik niet hoe ik het had, was ik zelfs  namen kwijt.’
‘Kan het geheugen je na twaalf maanden dan in de steek laten?’ vroeg 22.
Nee nee 22, het ligt dan ergens achter of er staat iets bovenop. ’t is net een pakhuis in mijn kop’.Dan vind ik het potdorie even niet, Maar ja, zo gaat dat dan. Maar ik hoef nog maar even door.  Ik ben nog een moment van nu, dan ben ik klaar en ik verdwijn,’
‘Maar straks, op klokslag twaalf, ben IK van nu en JIJ van toen. . ‘ zei Anno 22 spits. ‘En ik ben vast van plan de situatie in de wereld drastisch te veranderen’.
‘Ho ho kleine 22’  bromde vader Tijd,’ Je weet toch nog wel wat ik je gezegd heb ! Jij verandert niks ! Als jaar hoef je zelf niets te doen, kun je trouwens ook niet,  Je moet alleen nauwkeurig registreren wat er in jouw twaalf dienstmaanden gebeurt.  Dat wordt digitaal opgeslagen  zodat historici er later uit kunnen putten’
‘Maar als ik alles aan de mensen moet overlaten, hoe kan ik dan ooit een goed jaar worden’  zuchtte 22..
‘Word je net zo’n hakkenkruk als ik’ grommelde 21.

‘Áttentie’ klonk de stem van Vader Tijd ‘ik tel af ! Vijf, vier, drie, twee, GAAN !’ en hij keerde zijn zandloper om. Op datzelfde moment sloeg de staartklok . Maar dat werd overstemd door het gebeier van de kerkklokken en wat geknal van illegaal vuurwerk.
En terwijl de oude Anno 2021 aan de ene kant van Vader Tijd ’s kantoor, leunend op zijn stok, de duistere gang naar het Rusthuis der Herinnering inliep stapte Anno 2022 aan de andere kant met ferme passen door de deur het Plein der Werkelijkheid op en schrok zich wezenloos. Hij zag in het licht van de straatlantarens een leeg plein veroorzaakt door de lockdown. Over het plein liep Thierry Baudet met op zijn rechter schouder de kraai Omikrow die in zijn oor kraste : Houdt moed Thieggy, we kggijgen ze wel.  En hoewel vader Tijd hem verboden had in te grijpen rechtte Anno 22 zijn rug en mompelde : Dat zullen wij dan nog wel es zien !

Zodoende, geachte lezer, wens ik u een heel gelukkig Nieuw Jaar !

Roel Oostra  r.oostra@chello.nl